گزارش حاضر حاوي تجربيات اوليه‌اي در مورد واکنش کاتاليستي تبديل متانول به هيدروکربن‌ها مي‌باشد که طي آن پس از ارائه گزارش مختصري از مطالب جمع آوري شده حاصل از مطالعات کتابخانه‌اي مربوط به موضوع تبديل متانول به بنزين، به ارائه نتايج تجربي بدست آمده در اين طرح پرداخته شده است. کاتاليست‌هاي مورد استفاده براي تبديل متانول به بنزين خام عبارتند از: گاماآلومينا براي تبديل متانول به دي متيل اتر، زئوليت براي تبديل دي متيل اتر به هيدروکربن‌ها. کاتاليست‌ها از نوع تجاري بوده و در کليه آزمايش‌ها گاماآلومينا در بخش ورودي راکتور قرار داده شده تا متانول به دي متيل اتر تبديل شود و در ادامه از يک کاتاليست زئوليني (H-Beta‎ و يا SZM-5‎) براي تبديل دي متيل اتر به هيدروکربن استفاده شده است. نسبت سيليس به آلومينا در زئوليت H-Beta‎ مورد استفاده ‎15‎ اين مقدار براي SZM-5‎ معادل ‎23‎ و سطح ويژه کاتاليست اول ‎500‎ و کاتاليست دوم m2/g 425‎ بوده است. آزمايش‌ها در دامنه دمايي ‎250‎ تا ‎370‎ درجه سلسيوس انجام شده و کاتاليست‌هاي تبديل متانول و تبديل دي متيل اتر با نسبت يک به يک و در هر آزمايش حدود ‎2‎ گرم مورد استفاده قرار گرفته‌اند. سرعت فضايي (WHSV‎) مطلوب براي کاتاليست H-Beta‎ در دماي ‎0c370‎ معادل h-1/11/7‎ (بدون در نظر گرفتن وزن گاما آلومينا) بدست آمد و نيز سرعت فضايي (WHSV‎) استفاده شده براي SZM-5‎ در دماي ‎0c370‎ معادل ۹/h-1‎۱۲ بوده است. با انجام آناليز GC mass‎ بر روي فاز آلي محصول خروجي از راکتور حاوي زئوليت H-beta‎ ترکيبات حلقوي نظير هگزا متيل بنزن،تري اتيلن بنزن، اتيل پنتا بنزن و دي متيل اتيل بنزن و نيز ترکيبات نظير ‎2‎،3‎،4‎ تري متيل هگزان و ‎2‎ متيل اکتان و متيل سيکلوهگزان مورد شناسايي قرار گرفت به علاوه بر اثر واکنش انجام شده بلورهاي سوزني شکل هگزامتيل بنزن نيز در محصول سرد شده خروجي راکتور شناسايي شد. اما در حالتي که از SZM-5‎ استفاده شده بود مقدار ترکيبات هيدروکربني بسيار اندک بود فعاليت زئوليت H-Beta‎ بسيار شديد و ظرف مدت کوتاهي مقدار زيادي کک بر روي کاتاليست تشکيل گرديد.