دراين پژوهش درابتدا ساختار مزوپورس کربني CMK-3‎ با روش قالب‌گيري نانويي سنتز شد و پس از آن به کمک فرآيند اکسيداسيون سطحي خشک و مرطوب که منجر به افزايش نقايص در ساختار CMK-3‎ مي‌گردد، کارايي و خواص کربوکاتاليستي آن ارتقا داده شد. در ادامه با انجام آناليزهاي فيزيکو شيميايي دو ساختار تغيير يافته‌ي CMK-3-D‎ و CMK-3-W‎ که بر اثر اکسيداسيون سطحي به دست آمده بودند، مورد بررسي قرار گرفتند.سپس ساختار CMK-3‎ و ساختارهاي تغيير يافته‌ي آن به عنوان کربوکاتاليست‌هاي نانوراکتور در اکسيداسيون سولفيدهاي آلي به سولفوکسيدها، مورد آزمايش و مطالعه قرار گرفت. در ابتداي اين آزمايش‌ها اکسيداسيون فنيل متيل سولفيد و دي فنيل سولفيد در حضور H2O2‎ به عنوان اکسنده و ‎100 درصد وزني هر کدام از کربوکاتاليست‌ها در شرايط رفلاکس و دماي اتاق انجام شد و بر اساس نتايج اوليه CMK-3-W‎ به عنوان کربوکاتاليست ايده‌آل با بالاترين بازده (بيشتر از ‎99‎ درصد) و مدت زمان مناسب (‎3‎ ساعت) انتخاب شد. در ادامه‌ي بهينه‌سازي روش و کسب بهترين نتيجه، ميزان ‎2/1‎ اکي والان از H2O2‎ و 50‎ درصد وزني کربوکاتاليست و دماي اتاق، به عنوان بهترين شرايط محرز شد. در شرايط بهينه شده، مشتقات مختلفي از سولفيدها با انتخابگري عالي و بازده بالا طي دو تا شش ساعت تبديل به مشتقات سولفوکسيد شدند. همچنين پس از چهار مرتبه بازيابي و استفاده مجدد از کاتاليست، مشخص شد زمان کامل شدن واکنش به طرز چشمگيري کاهش مي‌يابد و در خاتمه قابليت جداسازي کاتاليست به مقدار زيادي از دست مي‌رود که اين ناشي از فروپاشي ساختار سه بعدي آن است. بنابراين از يکسو عملکرد کربوکاتاليستي ارتقا مي‌يابد و از سوي ديگر قابليت بازيابي از دست مي‌رود.