اتانول به عنوان ضدحلال براي رسوب دادن محلول پروتئين آب پنير و توليد ذرات بدون هسته و ذرات بارگذاري شده با عصاره‌ي هسته‌ي خرما استفاده شد. متوسط اندازه‌ي ذرات توليد شده از پروتئين حرارت نديده، حرارت ديده‌ي پراکنده شده در محيط الکلي و محيط آبي به ترتيب ۲۸۰، ۱۸۳، ‎۱۰۳ نانومتر بود. راندمان درون پوشاني براي نسبت وزني ‎1‎ به ‎20‎ عصاره به پروتئين، %‎۷۸ بود. بر اساس نتايج طيف سنجي فروسرخ تبديل فوريه (FTIR‎) پيشنهاد مي‌شود که عصاره به طور فيزيکي و از طريق پيوندهاي هيدروژني و برهمکنش‌هاي آبگريز در درون پروتئين هاي آب پنير درون پوشاني شد. به منظور بهبود پايداري نانوذرات، پروتئين پيش از افزودن ضدحلال به روش شيميايي يا آنزيمي درهم تنيده شدند. ذرات توليد شده در مقياس نانومتري بودند و توزيع اندازه ذرات به صورت دونمايي بود. مشاهده با ميکروسکوپ نيروي اتمي نشان داد که ذرات تهيه شده از پروتئين‌هاي درهم تنيده شده به روش آنزيمي، داراي ارتفاع کمتري هستند. درهم تنيدن آنزيمي و شيميايي پروتئين‌ها به وسيله‌ي FTIR‎ تاييد شد. در هم تنيدن مولکو لهاي پروتئين، موجب افزايش پايداري نانوذرات در برابر هضم پپسيني گرديد.