گروه:
صنایع معدنی و کاتاليست‌ها
مجری(های) طرح (داخل پژوهشکده):
تاریخ شروع:
1396
تاریخ خاتمه:
1399
وضعیت:
خاتمه یافته
محل تامین اعتبار:
سازمان پژوهش های علمی و صنعتی ایران
بربرین آلکالويیدی به فرمول شیمیایی C20H18NO4+به رنگ زرد می‌باشد که در قسمت‌های مختلف گیاهان مانند، برگ، ساقه، پوست و ریشه وجود داشته و قابل استخراج می‌باشد. این ترکیب در طب سنتی و نوین دارای کاربردهای دارویی زیادی است. برای مثال بربرین در کاهش کلسترول و چاقی و درمان دیابت موثر بوده و اثرات آنتی اکسیدانی و ضد سرطانی آن نیز به اثبات رسیده است. تاکنون روش‌های مختلفی برای استخراج بربرین از گیاهان گزارش شده است که عمدتا شامل روش‌های استخراج کلاسیک و نوین می‌باشد. در این روش‌ها غالبا از حلال‌های آلی استفاده می‌گردد که وجود باقیمانده این حلال‌های آلی در بربرین پس از استخراج از لحاظ سلامتی و زیست محیطی، کاربردهای بربرین را محدود می‌کند. اخیرا استفاده از مایعات یونی به عنوان حلال سبز در استخراج ترکیبات آلی رایج شده و در حال توسعه می‌باشد. مایعات یونی کرباماتی زیر¬مجموعه‌ای از مایعات یونی می‌باشند که در دمای محیط مایع بوده و از قطبیت مناسبی برای استخراج و حل کردن ترکیبات آلی برخوردار می‌باشند.
در این طرح پژوهشی مایع یونی کرباماتی N, N-دیپروپیل آمونیوم N´, N´-دیپروپیل کربمات (DPCARB) از واکنش آمین نوع دوم دیپروپیل آمین با یخ خشک (CO2 جامد) سنتز شده و به کمک طیف‌سنجی FTIR تعیین ساختار گردید. سپس بربرین موجود در ساقه و ریشه گیاه زرشک (مربوط به استان خراسان جنوبی) توسط آن استخراج گردید. برای این منظور پس از آسیاب بافت‌های گیاهی و دانه بندی آن، مقدار مناسب آنها برداشته شده و توسط دستگاه سوکسله و همچنین با استفاده از روش استخراج چند مرحله‌ای غیر همسوی به کمک امواج فراصوت و توسط حلال DPCARB بربرین استخراج گردید. نتایج حاصل با نتایج استخراج بربرین توسط حلال متانول مقایسه گردید. نتایج نشان داد که مایع یونی DPCARB از قابلیت مناسبی برای استخراج بربرین برخوردار است اما در مقایسه با متانول راندمان استخراج کمتر است. جهت آناليز عصاره حاصل و اندازه‌گيري بربرين از روش اسپكتروفتومتري UV-Vis استفاده شد.
در این طرح پژوهشی مایع یونی کرباماتی N, N-دیپروپیل آمونیوم N´, N´-دیپروپیل کربمات (DPCARB) از واکنش آمین نوع دوم دیپروپیل آمین با یخ خشک (CO2 جامد) سنتز شده و به کمک طیف‌سنجی FTIR تعیین ساختار گردید. سپس بربرین موجود در ساقه و ریشه گیاه زرشک (مربوط به استان خراسان جنوبی) توسط آن استخراج گردید. برای این منظور پس از آسیاب بافت‌های گیاهی و دانه بندی آن، مقدار مناسب آنها برداشته شده و توسط دستگاه سوکسله و همچنین با استفاده از روش استخراج چند مرحله‌ای غیر همسوی به کمک امواج فراصوت و توسط حلال DPCARB بربرین استخراج گردید. نتایج حاصل با نتایج استخراج بربرین توسط حلال متانول مقایسه گردید. نتایج نشان داد که مایع یونی DPCARB از قابلیت مناسبی برای استخراج بربرین برخوردار است اما در مقایسه با متانول راندمان استخراج کمتر است. جهت آناليز عصاره حاصل و اندازه‌گيري بربرين از روش اسپكتروفتومتري UV-Vis استفاده شد.
نوع کارفرما:
سازمان پژوهش‌های علمی و صنعتی ایران
