در این تحقیق به منظور تعیین بهترین روش ساخت کامپوزیت دندانی، کامپوزیت های سه جزئی شیشه زیست فعال/ کیتوسان/زئولیت با استفاده از سه روش مایکروویو، فاز مایع و اولتراسونیک تهیه شدند. خواص ساختاری،‌ مکانیکی و زیست فعالی نمونه ها مورد بررسی قرار گرفت. براساس نتایج حاصل از مقاومت فشاری، روش فاز مایع به عنوان بهترین روش ساخت انتخاب شد.سپس به¬منظور تعیین ترکیب درصد بهینه کامپوزیت شیشه زیست فعال/کیتوسان/زئولیت، نمونه¬هایی با نسبت های وزنی مختلف از شیشه زیست فعال به کیتوسان تهیه شد و بهترین نسبت شیشه زیست فعال به کیتوسان بر اساس آزمون مقاومت فشاری تعیین شد. بهترین درصد وزنی زئولیت براساس خواص مکانیکی نمونه ها مشخص شد. میزان رشد هیدروکسی آپاتیت، روزهای 1، 3 و 7 روز پس از غوطه وری در محلول بزاق مصنوعی بررسی و بهترین نسبت اجزاء انتخاب شد. به منظور بررسی اثر نوع شیشه زیست فعال و نوع زئولیت، از دو نوع شیشه زیست فعال 45S5 و 58S و سه نوع زئولیت 13X، 4A و کلینوپتیلولیت، استفاده گردید .برای بررسی ویژگی های دندانی کامپوزیت تهیه شده، از  3، 5، 7 و 10 درصد وزنی کامپوزیت در کنار خمیر پانسمان دندانی تجاری استفاده شد و بر روی ماده دندانی حاصل، آزمون های UTM دندانی استاندارد (مقاومت فشاری، مقاومت خمشی، میزان جذب آب و تست زمان گیرش) انجام شد. همچنین برای بررسی  اثر افزودنی هیدروکسی آپاتیت و تیتانیم دی اکسید بر روی ویژگی های ماده دندانی از 1، 3 و 5 درصد وزنی تیتانیم دی اکسید و 3، 5 و 10 درصد وزنی  هیدروکسی آپاتیت استفاده و آزمون¬های UTM انجام شد. برای رسیدن به بهترین ترکیب ماده دندانی، از هر دو افزودنی تیتانیم دی اکسید و هیدروکسی آپاتیت در کنار هم استفاده گردید و آزمون های UTM دندان مورد بررسی قرار گرفت. مقاومت فشاری و مقاومت خمشی نمونه حاصل به دست آمد. میزان جذب آب در این نمونه نسبت به نمونه شاهد کاهش در جذب آب را نشان می دهد. زمان گیرش اولیه در این نمونه 10 دقیقه و زمان گیرش ثانویه در آن برابر 15دقیقه می باشد که این زمان نسبت به نمونه بدون افزودنی کاهش داشته است. در انتها سمیت سلولی نمونه های کامپوزیت نهایی، خمیر پانسمان دندانی، ماده دندانی بدون افزودنی و با افزودنی، با آزمون MTT مورد ارزیابی قرار گرفت.
نتایج نشان داد که فرمولاسیون نهایی بدست آمده برای خمیر پانسمان دندانی، نسبت به نمونه تجاری موجود در بازار، ویژگیها و عملکرد بهتری داشته است.
 

©  تمامی حقوق متعلق به سازمان پژوهش‌های علمی و صنعتی ایران می باشد.