در این طرح، تعداد شصت گياه از واريته "سپتامبر" گیاه تمشک (Rubus idaeus) و شصت گياه گلدن بري يا فيساليس ((Physalis peruviana جهت كشت در شركت زراعي دشت ناز ساري توليد شدند. هدف از طرح، تكثير به روش درون شيشه و توليد ميوه اين دو گياه براي اولين بار در اين منطقه بود. جوانه های جانبی در محیط کشت  MSبا BA  1/0 میلی گرم بر لیتر گردید و پس از یک ماه شاخساره های رشد یافته، جهت آزمایشات پرآوری استفاده شدند. ابتدا اثر محیط کشت MS همراه با 2/0، 4/0، 6/0 و 8/0 میلی گرم بر لیتر BA بر روی میزان پرآوری آزمایش گردید. در آزمایش دوم دو محیط کشت MS و1/2 MT همراه با 1 میلی گرم بر لیتر BA مقایسه شدند. در آزمایش سوم جهت تعیین مناسب ترین محیط کشت بین دو چرخه پرآوری محیط کشت های MS, ME, QL, WPM همراه با 2/0 و 4/0 میلی گرم بر لیتر BA مقایسه شدند. پس از دو ماه، صفات پرآوری نظیر تعداد جوانه جانبی و گره، طول برگ و ساقه در تیمار های متفاوت اندازه گیری و میانگین صفات با استفاده از تجزیه واریانس مقایسه گردید. بهترین محیط کشت برای ریزازدیادی این گیاه محیط کشت MS همراه با 1 میلی گرم بر لیتر BA  بود. جهت ريشه زايي، گياهچه هاي 5/1 سانتي متري به محيط كشت MS حاوي 3/0 ميلي گرم در ليتر IBA به مدت يك ماه منتقل شدند. سپس سازگاري به مدت يك ماه سازگاري انجام شد. گياهان در اواخر فروردين ماه در زمين هاي دشت ناز ساري در زير يك تونل پلاستيكي كشت شدند. تمشك ها تا شروع فصل پاييز رشد رويش داشتند و از اواخر شهريور ماه ميوه دهي خود را آغاز كردند. گياهان گلدن بري يك ماه پس از رشد كافي، ميوه توليد كردند. ارقام پاييزه تمشك و فيساليس براي كشت در اين منطقه مناسب مي باشند.