هدف از اجرای این پروژه بررسی عوامل کاهش باروری و افزایش سقط جنین در گاوهای شیری و راه­های بهبود آن بود که برای این منظور چهار فاز طراحی شد. در فازهای اول و دوم پروژه از روش تهیه پرسشنامه و جمع آوری اطلاعات و رکوردهای مربوط به گاوداری اشراق واقع در ورامین استفاده شد. بطوری که عملکرد تولیدی، تولید مثلی و مدیریتی مورد بررسی قرار گرفت و مشکلات مربوط به ناباروری و سقط جنین در گاوداری مورد مطالعه شناسایی و راه­های بهبود آن پیشنهاد شد. در فاز سوم پروژه مجموعه­ای از گیاهان دارویی که اثرات مستقیم روی باروری داشته و یا می­توانند روی باروری موثر باشند مورد مطالعه قرار گرفتند. سپس اثر غلظت­های مختلف از عصاره­های آبی گیاهان دارویی انتخاب شده روی بلوغ تخمک­های گاو با استفاده از فناوری لقاح آزمایشگاهی (IVF) مورد بررسی قرار گرفت و صفات تشکیل زیگوت، مرولا و بلاستوسیست ارزیابی شدند. در فاز چهارم طرح بر اساس نتایج حاصل از بلوغ آزمایشگاهی تخمک، گیاهان دارویی سیاه دانه، خارخسک، شیرین بیان و زیره سبز انتخاب شدند و همراه با مکمل مواد معدنی (کلسیم، منیزیم، منگنز، روی، مس، کبالت، سلنیوم و ید) و ویتامینی (ویتامین های A، D3، E و بیوتین)، موننسین و بنتونیت سدیم بصورت یک مکمل گیاهی افزایش باروری تهیه شدند و عملکرد آنها روی گاوهای تازه­زای غیر آبستن مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد نرخ آبستنی درتیمار شاهد در مقایسه با تیمار مکمل گیاهی به ترتیب 31/52 و 66 درصد بود که یک افزایش 69/13 درصدی در افزایش نرخ آبستنی مشاهده شد. در گاوهایی که دوره شیرواری بیشتر از 81 روز داشتند، درصد آبستنی تیمار شاهد 02/49 درصد و در تیمار مکمل گیاهی 96/68 درصد بود که یک اختلاف 76/19 درصدی بین این گروه از دام­ها مشاهده شد. بر اساس نتایج حاصل از این مطالعه استفاده از مکمل گیاهی باروری شامل گیاهان سیاه دانه، خارخسک، شیرین بیان و زیره سبز به همراه  مکمل مواد معدنی و ویتامینی، موننسین و بنتونیت سدیم در گاوهای تازه­زای غیر آبستن که مدت شیرواری آنها بیشتر از 80 روز می­باشد، توصیه می­شود.