جهت یافتن جایگزین طبیعی برای افزودنی خوراکی آنتی­بیوتیکی، کارایی دو سطح از عصاره گیاه Scrophularia Striata (مقدار پایین و بالای عصاره که به ترتیب 40 و 80 mg/g DM بود) با موننسین و یک گروه شاهد بر تغییر تخمیر شکمبه­ای، تولید متان، میکروبیوم شکمبه، ترکیبات فنلی، فلاونوئیدی و فعالیت آنتی­اکسیدانی در شرایط آزمایشگاهی مورد مقایسه قرار گرفت. میکروب­ها با استفاده از qPCR و توالی یابی 16S rRNA مورد بررسی قرار گرفتند. داده­ها نشان داد که افزودن عصاره، تولید کل اسیدهای چرب فرار را در مقایسه با موننسین و گروه شاهد افزایش داد (04/0P=). افزودن عصاره غلظت استات را تغییر نداد اما تولید پروپیونات را در دز بالا افزایش معنی­دار داد (01/0P<). افزودن عصاره سبب کاهش تولید متان در مقایسه با گروه شاهد شد (001/0P<)، اما اثر آن بیشتر از موننسین نبود. تولید آمونیاک در تیماری که غلظت بالای عصاره را دریافت کرده بود نسبت به گروه شاهد 52 % کاهش داشت (001/0 ;P<13/4mmol/L )، که از تیمار موننسین بیشتر بود (36 %). هر دو شاخص تنوع میکروبی (OTU و Chao1) در شکمبه با استفاده از موننسین کاهش یافت. آنالیز qPCR پروتوزوآها نشان داد که موننسین سبب کاهش و غلظت بالای عصاره سبب افزایش آن در مقایسه با گروه شاهد می­شود (05/0P=). کاهش کپی نامبر Archaea در تیمار دریافت کننده موننسین و غلظت بالای عصاره در مقایسه با گروه شاهد به یک میزان بود. استفاده از عصاره سبب افزایش فراوانی نسبی Fibrobacteres  (01/0P<) و Planctomycetes  (001/0P=) در مقایسه با گروه شاهد و موننسین شد. همبستگی منفی بین فراوانی Bacteroides، Fusobacterium و Succinivibrio و تولید متان مشاهده شد (001/0 ;P< 71/0P=).  فراوانی جنس باکتری­های Fibrobacter با کل اسیدهای چرب فرار (86/0P=)، استات (75/0P=) و والرات (76/0P=) همبستگی مثبت داشت (001/0P<). افزودن موننسین و عصاره مقدار ترکیبات فنلی و فلاونوئیدی درون فرمانتور را در مقایسه با گروه شاهد افزایش داد، اما فعالیت آنتی­اکسیدانی مایع شکمبه فقط در تیماری که دز بالای عصاره را دریافت کردند بیشتر از گروه شاهد بود. این نتایج پیشنهاد می­کند که استفاده از 80mg/g DM  عصاره مانند موننسین کاهش متان و آمونیاک و تخمیر شکمبه­ای را حمایت می­کند، اما برخلاف موننسین، استفاده از عصاره سبب افزایش تولید کل اسیدهای چرب فرار و تولید پروپیونات شد در حالیکه هنوز تنوع میکروبی و افزایش در باکتری­های سلولایتیک را در شکمبه حفظ می­کند.