برای افرادی که نقص شدید حرکتی دارند، کنترل دستگاه‌های خارجی مانند بازوهای روباتیک یا صندلی‌های چرخدار می‌تواند چالش برانگیز باشد، زیرا بسیاری از دستگاه‌ها برای عمل کردن نیاز به درجه‌ای از کنترل موتور دارند‌ مانند کنترل با استفاده از جوی استیک). مکالمه خاموش فرایندی است که فرد بدون حرکت دادن عضلات خود برای گفتن کلمه، صدای کلمات را تصور می‌کند. استفاده از سیگنال های مغزی شخصی که در حال گفتار خاموش می‌باشد برای تشخیص کلمات واقعی در نظر گرفته شده، می‌تواند گامی بزرگ در جهت کمک به افراد دارای ناتوانی جسمی مانند سندرم قفل شدگی برای برقراری ارتباط مؤثر با دیگران باشد. این رهیافت همچنین می‌تواند در شرایطی که ارتباط بصری یا شنیداری نامطلوب است، مثلاً در موقعیت نظامی، مفید باشد. پیشرفت های اخیر در فن آوری ها و دستگاه های ضبط سیگنال های مغز، به ویژه EEG، این تحقیق را در شناخت گفتار خاموش ممکن کرده است. در حالی که این تحقیقات در گام‌های اولیه است، مطالعات منتشر شده نتایج امیدوار کننده‌ای را در این زمینه خاص از تحقیقات نشان داده‌اند.

با توجه به مبنای کار طبیعی است که میزان تشخیص درست کلمات، وابسته به زبان می باشد و اگرچه در سطح دنیا و بطور خاص برای زبان انگلیسی فعالیت های زیادی صورت گرفته، ولی در مکالمه خاموش برای کلمات فارسی کار زیادی انجام نشده است. لذا در این طرح قرار شد پس از مهیا نمودن بستر تست، داده های فراوانی ثبت گردد و با روش های کلاسه بندی گوناگون و با استناد به ویژگی های آماری متنوع، تشخیص بین دو کلمه فارسی انجام گردد که بر اساس نتایج موفقیت های نسبی حاصل گردید.