امروزه سازمان‌ها همواره در صدد بازيابي، جمع آوری، ذخيره و نهایتاً مدیریت دانشها، تجربيات افراد خبره و متخصصین خود جهت بهره گیری و استفاده مجدد تجربیات آنها و ترویج نوآوری برآمده‌‌اند. ولي از طرفي، عدم موفقيت پروژه‌هاي مديريت دانش يكي از دغدغه‌هاي اصلي مديران به شمار مي‌رود. اينكه چرا پروژه‌هاي مديريت دانش در ايران عمدتاً به شكست منجر مي‌شوند، يكي از مباحث مهم اين پژوهش محسوب مي‌گردد. براي جلوگيري از اين شكست چه راهكاري بايد در پيش گرفت؟ با توجه به اينكه اجراي مديريت دانش يك نوع تغيير در سازمان محسوب مي‌گردد، آيا نبايد پيش از اجراي اين پروژه به مديريت اين تغيير دست زد تا عوامل شكست را شناسايي و مديريت نمود؟ پژوهش صورت گرفته از نوع كيفي، است که به روش توصيفي- تحليلي، و با تدبیری استقرايي و با بهره گیری از مطالعه میدانی و اقدام پژوهي سعي در پاسخ به اين موضوع داشته و با بررسي عوامل شكست در مديريت دانش از طریق استقراء پسینی ضمن پیشنهاد طبقه بندی مدیریت دانش، اهميت مديريت تغيير را با شناسايي عوامل فرهنگي در پياده سازي مديريت دانش نشان مي‌دهد. بررسی تحقیقات میدانی این پژوهش با استفاده از پرسشنامه در سازمان پژوهش های علمی و صنعتی ایران صورت گرفته است. نتایج این پژوهش با استفاده از نرم افزار SPSS مورد تحلیل و بررسی قرار گرفته اند.