از زمان کشف آنتي بيوتيک ها در اوايل قرن نوزدهم اين ترکيبات ضدميکروبي همچنان جايگاه خود را در کنترل رشد ميکروارگانيسم ها حفظ کرده اند. امروزه استفاده گسترده از آنتي بيوتيک ها سبب ايجاد سويه هاي مقاوم شده و يکي از چالش هاي قرن جديد است. نگراني در مورد مقاومت هاي آنتي بيوتيکي به قدري جدي است که در بسياري از کشورها بودجه هاي هنگفتي براي کشف جايگزين هاي دارويي اختصاص داده اند. باکتريوسين ها از جمله جايگزين هاي مورد توجه است که اولين بار در محيط کشت باکتري اشرشيا کلي در سال 1925پيدا شد. باکتريوسين ها، پپتيدها يا پروتئين هاي سنتز شده توسط ريبوزوم ها هستند که داراي طيف متنوعي از فعاليت ضدميکروبي هستند و توسط گروه وسيعي از باکتري ها توليد مي شوند. استفاده از اين مولکول هاي ضدميکروبي در صنايع غذايي نياز مصرف کننده قرن جديد را که به دنبال ماده غذايي ايمن و با کم ترين دخالت ترکيبات شيميايي است مرتفع مي کند. نايسين اولين باکتريوسين راه يافته به صنعت است که مطالعه هاي زيادي را به خود اختصاص داده است. با وجود کاربرد گسترده اين باکتريوسين، مواردي از وجود مقاومت در بعضي از باکتري ها ديده شده است که مکانيسم دقيق آن مشخص نيست. با توجه به نياز مبرم دنياي کنوني براي يافتن شيوه هاي موثر کنترل باکتري هاي بيماري زا، مطالعه باکتريوسين ها به عنوان يک کانديداي جانشين آنتي بيوتيک اهميت مي يابد. اين مقاله مروري، علاوه بر بررسي ساختار و فعاليت ضدميکروبي هر پنج گروه باکتريوسين در باکتري هاي گرم مثبت، اين گروه پپتيدي را از ژن تا عملکرد مورد مطالعه قرار داده است.