1. مطالعه و شناسایی مسائل بنیادی و توسعه علمی کشور با استفاده از متخصصان و کمک به تشکل‌های تخصصی و با بهره‌گیری از تجارب بین‌المللی.

2. برنامه‌ریزی و هماهنگی در برگزاری دوره‌ها و کارگاه‌های آموزشی و همایش‌های منطقه‌ای یا بین‌المللی.

3. گسترش و تسهیل ارتباط علمی میان مراکز دانشگاهی و تحقیقاتی ایران و مراکز علمی و بین‌المللی با توجه به اولویت‌های پژوهشی و مزیت‌های نسبی کشور.

4. شناسایی امکانات علمی بین‌المللی برای رفع نیازهای پژوهشی کشور.

5. بررسی، ارزیابی و کمک به ارتقای حضور مستمر جمهوری اسلامی ایران در عرصه‌های تولید دانش در جهان.